நான் ரோஹித். திருச்சியை சேர்ந்தவன். எனது தந்தை திருச்சியில் சொந்தமாக தொழில் செய்து வருகிறார். நல்ல வசதியான குடும்பம். திருச்சியில் ஒரு பாலிடெக்நிக்கில் கம்ப்யூட்டர் சயின்ஸ் முடித்து விட்டு கோவையில் உள்ள ஓர் கல்லூரியில் நேரடியாக இரண்டாம் ஆண்டு இன்ஜினியரிங் சேர்ந்துள்ளேன்.
கல்லூரி ஹாஸ்டலில் இடம் இல்லாத காரணத்தினால் கல்லூரிக்கு அருகில் ஒரு தனி வீடு பார்த்து அனைத்து வசதிகளையும் ஒரு வாரம் முன்பே ரெடி செய்து என்னுடைய பல்சர் பைக்கையும் எடுத்து சென்று வைத்து விட்டேன். திங்கள் அன்று கல்லூரியில் முதல் நாள். எனவே ஞாயிறு அன்று மதியம் சத்திரம் பேருந்து நிலையத்தில் இருந்து கோவை செல்லும் பேருந்தில் ஏறி அமர்தேன்.
பேருந்து நல்ல கூட்டமாக இருந்தது. இரண்டு மணி நேரம் கழித்து கரூர் பேருந்து நிலையத்தில் நுழைந்த பொழுது மணி 7 ஆகி விட்டது. என் அருகில் அமர்ந்து இருந்த பெரியவர் இறங்கி சென்றுவிட அங்கு ஏறிய ஒரு இளம் பெண் டக்கென என் அருகில் அமர்ந்து விட்டாள். அழகான காட்டன் சுடிதாரில் மிக அழகாக இருந்தாள். என்னை விட வயதில் மூத்தவளாக தெரிந்தாள்.
அமர்ந்தவுடன் தன் செல் போனை எடுத்து “ அண்ணா நான் பஸ்சில் ஏறி விட்டேன். கோவை சென்றவுடன் உங்களுக்கு போன் செய்யறேன் என்று கூறினாள். பின்பு எதிர் முனை எதோ கேட்க காய்ச்சல் பறவாயில்லை. மாத்திரை வைத்து இருக்கேன் போட்டு கொள்கிறேன் என்று சொல்லி போனை வைத்து விட்டாள். பஸ் கிளம்பி சிறிது நேரம் கழித்து கண்டக்டர் டிக்கெட் கேட்டு வர ஆரம்பித்தார்.
காசை எடுக்க தன்னுடைய பையை திறந்த அந்த பெண் அதிர்ந்தது எனக்கு தெரிந்தது. கண்டக்டர் அருகில் வந்ததும் “ அண்ணா வர அவசரதுல பர்சை வைத்து விட்டு வந்து விட்டேன். உங்க கிட்ட G – pay இருந்தா சொல்லுங்க நான் அனுப்பி வைத்து விடுகிறேன் என்று கூறினாள். அதற்கு கண்டக்டர் அதெல்லாம் முடியாது மா. எனக்கு காசு தான் வேண்டும்.
இல்லா விட்டால் அடுத்த ஸ்டாப்பில் இறங்கி விடு என்று கூறி விட்டு பின் சென்று விட்டார். அவள் கண்ணில் நீர் ததும்பியது. என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் விழித்தாள். எனக்கு பாவமாக இருந்தது. நான் உடனே மேடம் நான் உங்களுக்கு cash தந்து விடுகிறேன். நீங்கள் வேனால் எனக்கு G – pay பண்ணி விடுங்கள் என்று கூறினேன்.
உடனே அவள் No Thanks என்று வெடுக்கென கூறி விட்டாள். அதற்குள் அங்கு வந்த கண்டக்டர் என்னம்மா டிக்கெட் எடுக்கரியா இல்ல இறங்கரியா என்று கேட்க அவள் திரு திரு என்று விழித்தாள். நான் உடனே மேடம் நான் கோவையில் இந்த கல்லூரியில் தான் படிக்க போகிறேன். நீங்கள் தேவை என்றால் வாங்கி கொண்டு அங்கு வந்து கூட கொடுத்து விடுங்கள் என்று கூறினேன்.
அவள் உடனே எந்த டிப்பார்ட்மென்ட் என்று கேட்டாள். உடனே கம்ப்யூட்டர் சயின்ஸ் என்று கூறினேன். எந்த வருடம் என்று கேட்க இரண்டாம் ஆண்டு என்றேன். அவள் உடனே சரி நான் அங்கு வந்து நான் தந்து விடுகிறேன் என்று சொல்லி விட்டு காசை வாங்கி கொண்டாள். பஸ் அதற்குள் வெள்ளகோவில் தாண்டி சென்று கொண்டிருந்தது.
அவள் தன் பையில் இருந்து இரண்டு மாத்திரைகளை எடுத்து வாயில் போட்டு கொண்டு தண்ணீர் குடித்தாள். பின்பு ஹெட் போனை மாட்டி கொண்டு போனில் மூழ்கி விட்டாள். இப்பொழுது தான் நான் அவளை முழுமையாக பார்க்க ஆரம்பித்தேன். சுமார் ஒரு முப்பது வயது இருக்கும். கழுத்தில் செயின் மட்டும் அணிதிருந்தாள்.
அந்த காட்டன் சுடிதாரையும் மீறி அவள் மார்பகங்கள் எடுப்பாக தெரிந்தன. உடல் நல்ல வெளிர் நிறத்தில் இருந்தது. நான் அவள் தோள்பட்டை என் மீது படுவதை ரசித்தவாறே அவளை பார்த்து கொண்டிருந்தேன். பஸ் காங்கயம் தாண்டியதும் அவளை அறியாமல் அவள் கண் சொருகுவதை கவனித்தேன். சற்று நேரத்தில் அவள் நன்றாக உறங்கி என் பக்கம் சாய தொடங்கினாள்.
அவள் தலை என் தோள் மீது சாய்ந்தது. அவள் மார்புகள் என் கையில் உரச தொடங்கியது. என் கண்கள் அவள் கழுத்திற்கு கீழே செல்ல அங்கு அவள் மார்பு பிளவுகள் எனக்கு காட்சியாயின. அந்த தங்க செயின் அடியில் ஒரு ஹார்டின் டாலர் அவளது இரு மார்புகளை உரசிக்கொண்டு இருந்தன.
என் கையின் மேல் அவள் பஞ்சு போன்ற மார்பின் அழுத்தம் அதிகமாகி கொண்டு இருந்தது. எனக்கு சுகமாக இருந்தாலும் பயமாக இருந்தது. மேற்கொண்டு என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் விழித்து கொண்டிருந்தேன். அப்பொழுது அவள் செல் போன் ஒலிக்க தொடங்கியது. அந்த சத்தத்தில் அவள் விழித்துக்கொள்ள தன் நிலைமை உணர்ந்து டக்கென நேராக அமர்ந்து கொண்டாள்.
இரண்டு கைகளையும் இறுக கட்டிக்கொண்டு அமர்ந்திருந்த என்னை கண்டவுடன் நிலைமையை புரிந்து கொண்டாள். அவள் உதட்டில் ஒரு புன்னகை மின்னி மறைந்தது. செல் போனில் வந்த அழைப்பை எடுத்து அண்ணா இன்னும் சிறிது நேரத்தில் கோவை சென்று விடுவேன் என்று கூறி துண்டித்தாள். பஸ் கோவை பேருந்து நிலையத்தில் நுழைத்தது.
அவள் உன் பெயர் என்ன என்று கேட்க நான் ரோஹித் என்றவுடன் அவள் இறங்கி சென்று விட்டாள். நானும் இறங்கி அவினாசி ரோட்டில் உள்ள எனது அறைக்கு சென்று உறங்கி விட்டேன்.p மறுநாள் காலை நேரமாக எழுந்து முதல் நாள் கல்லூரிக்கு செல்ல வேகமாக சென்றேன். அங்கு எனது வகுப்பறையை தேடி சென்று அமரவும் மணி ஒலிக்கவும் சரியாக இருந்தது. முதல் இரண்டு வகுப்புகள் முடிந்து பிரேக் விடவும் மற்ற மாணவர்கள் என்னிடம் வந்து என்னை பற்றி விசாரிக்க ஆரம்பித்தார்கள்.
அந்த வகுப்பில் மொத்தம் இருபது மாணவிகள் மற்றும் பத்து மாணவர்கள் இருந்தனர். அதில் மாயா என்ற தமிழ் பெண்ணிற்கும் சோபியா என்ற கேரள பெண்ணிற்கும் தான் முதல் ரேங்க் எடுப்பதில் போட்டி என்றும் மற்ற ஆசிரிய, ஆசிரியைகளை பற்றியும் விலாவாரியாக கூறினார்கள். அதிலும் இலக்கியா என்ற ஆசிரியையின் டெரர் பற்றியம் கூறினார்கள்.
பிரேக் டைம் முடிந்து விடவும் அடுத்த வகுப்பிற்காக அனைவரும் அமர்ந்தோம். திடிரென அங்கு முதல் நாள் பஸ்சில் பார்த்த பெண் உள்ளே நுழையவும் வகுப்பில் மயான அமைதி நிலவியது. என் பக்கத்தில் அமர்திருந்த ராம் என்பவன் என்னிடம் டேய் இலக்கியா மேடம் டா என்று சொல்லவும் எனக்கு தூக்கி வாரி போட்டது. நல்ல வேளை நேற்று எதுவும் தவறாக செய்யவில்லை என்று நினைத்து கொண்டு வகுப்பை கவனிக்க ஆரம்பித்தேன்.
இலக்கியா அனைவரிடமும் நான் உங்களுக்கு vc++ சப்ஜெக்ட் நடத்த போகிறேன் என்று கூறவும் அனைவரும் அதிர்ந்து போயினர். காரணம் மிகவும் கடினமான சப்ஜெக்ட்களில் அதுவும் ஒன்று. ஆனால் நான் அடைந்த மகிழ்ச்சிக்கு அளவே இல்லை. காரணம் நான் அதில் தான் என்னுடைய டிப்ளமோ ப்ராஜெக்ட் செய்து முடித்திருந்தேன்.
மதியம் உணவு இடைவெளியில் நான் காண்டீனில் உணவு அருந்தி விட்டு கிளாஸ்சில் இருந்த பொழுது மாயா என் அருகில் வந்து ஹாய் என்றாள். நீங்க டிப்ளமோவில் எவ்ளோ பெர்சென்ட் என்று கேட்க நான் 97 என்று கூற அவள் சிரித்து கொண்டே ஏங்க அது கோல்ட் மெடலிஸ்ட் பெர்சென்ட் என்று சொல்ல நானும் ஆமாங்க நானும் கோல்ட் மெடலிஸ்ட் தான் என்று சொல்ல அவள் அதிர்த்து போனாள். இங்கு மாயாவை பற்றி சொல்ல வேண்டும். மாநிறம். சற்று குள்ளமான உருவம்.
ஆனால் இறைவன் அழகில் எந்த குறையும் வைக்க வில்லை. உருண்ட மார்பகங்கள் , திரண்ட பின் பக்கங்கள் அழகான தொடை அமைப்பு என்று அழகின் மொத்த உருவமாக நின்றிந்தாள். அன்று மாலை கல்லூரி முடிந்து நான் வெளியில் உள்ள ஒரு டீ கடையில் டீ சாப்பிட்ட படி அமர்ந்திருந்தேன். அப்பொழுது அருகில் ஹாய் ரோஹித் என்று யாரோ கூப்பிட திரும்பி பார்த்தால் சோபியா நின்றிருந்தாள்.
நான் அதிர்ச்சியுடன் ஹாய் என்று கூற நான் மதியமே உன்னிடம் பேசலாம் என்று பார்த்தேன். ஆனால் மாயா வந்து விட்டாள். அதனால் என்னால் பேச முடியவில்லை என்று கூறி என்னை பற்றிய தகவல்களை கேட்டு கொண்டு அவளை பற்றிய தவகல்களை கூறி விட்டு சென்று விட்டாள். மாயா , இலக்கியா போன்றே சோபியாவும் அழகின் இலக்கணமாக இருந்தாள்.
பின்பு நான் ரூமிற்கு செல்ல பஸ்சில் ஏற எனக்கு முன்பே அங்கு இலக்கியா நின்றிருந்தாள். என்னை கண்டவுடன் அவள் கை பையில் இருந்து ஒரு இருநூறு ரூபாய் நோட்டை எடுத்து என்னிடம் கொடுத்தாள். நான் மேடம் வேண்டாம் என்று பதறினேன். ஆனால் அவள் என் கையில் அதை திணித்து விட்டாள். சிறிது நேரம் செல்ல செல்ல பஸ்சில் கூட்டம் அதிகரித்து கொண்டே வந்தது.
ஒரு கட்டத்தில் எனக்கும் இலக்கியாவுக்கும் இடையே இடைவெளி குறைந்து நான் அவள் பின்புறம் நெருங்கி நிற்க வேண்டி இருந்தது. சேலையில் இருந்த அவளின் பின்புற மேட்டின் இடைவெளியில் என் ஆண் குறி நன்றாக பதிந்து கொண்டது. ஆனால் இலக்கியா எந்த ஒரு அசைவையும் காட்ட வில்லை .
நான் அவளின் மிக அருகில் இருந்ததால் அவளின் பின்புற ஜாகெட்டின் மேல்புறம் வழியாக அவளின் முழு முதுகும் எனக்கு விருந்தானது. அதன் காரணமாக என் உறுப்பின் அளவு அதிகரித்து கொண்டே போனது. நான் என்னையும் மீறி அவளின் பின்புறம் எனது ஆணுறுப்பை நன்றாக அழுத்த அவள் சட்டென்று நகர்ந்து கொண்டாள்.
நான் பயத்தில் நடுங்கி கொண்டிருக்க என் ஸ்டாப் வந்து விட்டது.. உடனே நான் வேக வேகமாக பஸ்சில் இருந்து இறங்கி என் ரூமை நோக்கி செல்ல ஆரம்பித்தேன். இந்த மூன்று பெண்களும் என் வாழ்வில் கொண்டு வர போகும் மாற்றங்களை பற்றி சிறிதும் அறியாமல் நான் இரவு உணவு அருந்தி விட்டு படுத்து உறங்கி விட்டேன்.
மறுநாள் காலை நான் பஸ்சில் ஏற சென்ற பொழுது என் மனதில் திடிரென ஒரு எண்ணம் தோன்றியது. ஒரு வேளை இலக்கியாவும் உள்ளே நின்றிருந்தாள் நன்றாக இருக்கும் என எண்ணிய படியே உள்ளே ஏறவும் உள்ளே அவளை காண வில்லை. நான் நம்ம நேரம் சரியில்ல போல என்று எண்ணிய படியே உள்ளே நகர , அங்கு ஒரு சீட்டில் இலக்கியா அமர்திருப்பதை பார்த்து உற்சாகமடைந்தேன்.
அவள் அருகில் சென்று குட் மார்னிங் மேடம் என்று சொல்ல அவள் என்னை பார்த்து ஒரு சிரிப்பு சிரித்துவிட்டு திரும்பி கொண்டாள். நான் அவளை பார்த்து ரசித்து கொண்டு இருக்கும் பொழுது என் மீது யாரோ மோதுவது போல இருக்கவும் திரும்பி பார்க்க அதிர்ந்து போனேன். பின்புறம் சோபியா அவளது இரு மார்புகளும் என் மீது அழுந்தும் படி நின்றுகொண்டு இருந்தாள்.
——————————————–முதல் பாகம் முற்றும்—————————————-
58868-13cookie-checkகல்லூரி கனவுகள் – 1no
