நீ எனக்கு உதவணும் நானும் உனக்கு உதவி பண்றேன்

இது ஏன் கல்லூரி முதலாம் ஆண்டு நடந்தது. அன்று தான் கல்லூரி முதல் நாள். நான் 12 வகுப்பில் நல்ல மார்க் எதுதேன். அதா நாள் அரசு கல்லூரியில் சேர்ந்தேன். சேர்ந்த முதல் நாளே மிகவும் ஆர்வத்துடன் நல்ல மிதுக்காக உடை அணிந்து கொண்டு கல்லூரி சென்றேன். மெக்கானிக்கல் துறை.

முழுவதும் வெறும் ஆண்கள் தான். அதுவே மிகவும் வெறுப்பாக இருந்தது. ஆனால் எனக்கு அங்கு நல்ல நண்பர்கள் கிடைத்தார்கள். அதை பற்றி பின்னால் காண்போம். நான் முதல் வரிசையில் அமர்ந்தேன். முதல் எங்கள் துறை தலைவர் வரவேறுப்பு உரை கொடுத்தார். பின் எங்கள் துறை ஆசிரியர்கள் அனைவரும் பேசினார்கள்.

அனைவரும் ஆண்கள் தான். இரண்டு மணி நேரம் பேசிய பிறகு உணவு இதை வேலை விட்டனர். மதியம் வகுப்பு ஆரம்பிக்கும் என்றனர். நானும் சாபிட சென்றேன். அங்கு எனக்கு சாகுல் மற்றும் சதிஷ் (பெயர் மாற்றம் செய்துளேன்) என்று இரண்டு நண்பர்கள் கிடைத்தனர்.

சாகுல் மிகவும் கூச்சம் உள்ளவன். சதிஷ் நல்ல பேசினான். மூவரும் நல்ல நண்பர்களாக இன்று வரை உள்ளோம். இப்போது கதைக்கு செல்வோம்.

சாகுல் : வாங்க வகுப்புக்கு போலாம். நேரம் ஆயிருச்சு.

சதிஷ் : இரு டா. இன்னைக்கு தான் முதல் நாள். கொஞ்சம் காலேஜ் சுத்தி பார்ப்போம். நாலு வருஷமும் படிக்கச் தன போற.

தீபக் : கரெக்ட் தான். ஆனா வகுப்பு முதியத்தும். அப்புறம் வந்து பாக்கலாம் வா.

(மூவரும் வகுப்புக்கு சென்றோம். மதியம் ஒரு பாடம் மட்டும் தான். பின் கெளம்பலம். உள்ளே சென்று மூவரும் முதல் வரிசையில் அமர்ந்தோம். சிறிது நேரம் கழித்து சாகுல் மட்டும் இரண்டாம் வரிசைக்கு சென்று விட்டான். நானும் சதீஷும் மட்டும் தான் முதல் வரிசை. ஆசிரியர்கள் யாரும் வர வில்லை. நேரம் சென்று கொண்டே இருந்தது).

சாகுல் : இன்று யாரும் வரவில்லை. நாம கெளம்பலாமா?

தீபக் : பாப்போம். இன்னும் 15 நிமிடத்தில் யாரும் வரவில்லை என்றல் நாம் கிளம்பலாம்.

(கடைசி 5 நிமிடம் இருக்கும் போது அவசர அவசரமாக ஒரு பெண் ஓடி வந்தாள். நாங்கள் அவள் எங்கள் வகுப்பு மாணவி என்று நினைத்தோம். ஆனால் அவள் தன் எங்கள் கணினி ஆசிரியை. எங்களுக்கு வெறுப்பாகவும் இருந்தது அதே சமயம் ஆனந்தமாகவும் இருந்தது.

எது ஆதிக்கம் செலுத்தும் என்றே சொல்ல முதியவில்லை. அவள் வயது 25 தான் இருக்கும். குள்ளமான உருவம். மா நிறம் அவள் தேகம். நீலம் அவள் சேலை. அவசரத்தில் வந்ததால் சற்று களைந்து இருந்தது. )

என் பெயர் திவ்யா. நான் தான் உங்கள் கணினி ஆசிரியை. (மூச்சு வாங்க சொல்லி கொண்டே தான் கொண்டு வந்த புத்தகத்தை மேஜையில் வைத்தாள்.)

எல்லோரும் எழுந்து வணக்கம் சொன்னூம். அமருங்கள் என்றாள்.

திவ்யா : இன்று நான் வர தாமதம் ஆகி வித்தது. நாளை பாடங்களை ஆரம்பிக்கலாம். இன்று உங்கள் பெயர் மட்டும் சொல்லுங்கள்.

(அனைவரும் அவர்கள் பெயர்களை தெரிவித்தனர். நானும் எழுந்து தீபக் என்றேன். ஒரு நொடி அவள் என் கண்களை பார்த்தால். நானும் அவள் கண்களை பார்த்தேன். அனால் அவள் அடுத்த மாணவன் பெயரை கேட்க
திரும்பி விட்டால் நான் அவள் முகத்தையே பார்த்து நின்றேன். மிகவும் அழகாக இருந்தது. நான் நிற்பதை பார்த்தால். கண்கள் மூலமாகவே அமர சொன்னால்.)

மணி அடித்தது.

திவ்யா: ஓஒ. நேரம் முடிந்தது. நாளை சந்திப்போம். (என்று கூறிவித்து அவள் புத்தகத்தை எதுத்து கொண்டு அவள் வெளியே நடந்தாள்.

அனைவரும் எழுந்து ஒருவருடன் ஒருவர் பேச தொடங்கினர். நான் அவள் பின் ஓடி சென்றேன். செரியாக அவள் தன் சுகுட்டி ஸ்டார்ட் செய்தாள். நான் அந்த நம்பர் ஆய் பார்த்து கொண்டேன்.)

சதிஷ் மற்றும் சாகுல் பின்னால் வந்து கேட்டனர் : என்னடா இவ்வளவு வேகமா எங்க வந்த. முதல் நாளே டவுட் ஆ என்று கேட்டு சிரித்தனர். நானும் சிரித்து கொண்டேன்.)

பின் அனைவரும் ஹாஸ்டல் சென்று விட்டனர். நானும் என் நண்பர்களும் கல்லூரிக்கு வெளியே ஒரு ரூம் வாடகைக்கு எதுத்து தாங்கி படிக்கலாம் என்று வெளியே ஒரு ரூம் எதுத்தோம்.

நான் கொஞ்சம் தூங்க நேரம் ஆகும். அதனால் அனைவரும் தூங்கும் வரை அவர்களுடன் பேசி விட்டு பின் வெளியே நடந்து வந்தேன். சற்று தூரம் நடந்து கொண்டே இருந்தேன்.

எதிரே ஒரு பழைய கதிதான் ஒன்று இருந்தது. நான் அதன் அருகே சென்று பார்த்தேன். அங்கே இருவர் இருப்பது போல் தோன்றியது. கிட்ட சென்று பார்த்தேன். அங்கு இரு நடு தர வயதினர் ஓட்டு கொண்டு இருந்தனர். மிகவும் இருட்டு ஆனால் சத்தம் மட்டும் கேத்தது.

ஆஆ. ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ். ஆஅ. என்று அதிகம் ஆகி கொண்டே இருந்தது. நன் பயந்து அங்கு இருந்து வந்து வித்தேன்.

எனக்கு தூக்கமே இல்லை. நான் காலை 6 மணிக்கே கல்லூரிக்கு சென்று அங்கு உள்ள ஒரு பெஞ்சில் அமர்ந்தேன். 2 மணி நேரம் போன் பயன் படுத்தி கொண்டு இருந்தேன். 8 மணி இருக்கும். அப்போது என்னை நோக்கி ஒரு வண்டி வந்தது. அது திவ்யா mam.

Good Morning Mam.

Good Morning எதுக்கு இங்க இருக்க. கல்லூரி நேரம் 9:30 கு தானே.

என் ரூம் பக்கத்தில் தன் இருக்கு. நீங்க ஏன் சீக்கிரம் வந்துருக்கீங்க என்று கேட்டேன்.

நேற்று உங்க வகுப்பு லேட்டா வந்ததை உங்க HOD பார்த்துத்தாரு. அதான் ஒரு வாரம் 8 மணிக்கே வரணும் னு ஆர்டர் போட்டுட்டாரு.

(அப்படி நான் நாமும் ஒரு வாரம் சீக்கிரம் வந்துர வேண்டியது தான் னு நெனைச்சிகிட்டேன்).

சேரி நான் என் ரூம் கு போறேன் னு சொல்லி நடக்க ஆரம்பித்தாள்.

நானும் தனி யா தான் இருக்கனும். நானும் உங்க கூட வரலாம் ஆ னு கேட்டேன்.

அது ஸ்டாப் ரூம். No students allowed. அப்டி னு சொன்னாள்.

Mam எனக்கும் தனியா இருக்க bore அடிக்குது. staffs 9 ku தான வருவாங்க. அப்போ நான் வெளிய போயிறேன்.

சற்று யோசித்து விட்டு. சேரி வா என்றாள்.

நானும் அவள் பின்னால் சென்றேன்.
அவள் அறை பூட்டை திறந்தாள். உள்ளே இரண்டு அறைகள் இருந்தது. ஒன்று ஆண்களுக்கும் மற்றொன்று பெண்களுக்கும் உரியது. இவள் தன் நாற்காலியில் சென்று அமர்ந்தாள். நன் எதிரே இருந்த நாற்காலியில் அமர்ந்தேன். என்னை பற்றி விசாரித்தாள்.

திவ்யா : உன் பெயர் என்ன சொன்ன?

நான் : தீபக் mam.

திவ்யா : ம்ம். எங்க இருந்து வந்துருக்க?

நான்: பக்கத்து ஊரு. எனக்கு அம்மா மட்டும் தான். அவங்க அங்க இருகாங்க. நான் படிக்க இங்க வந்துருக்கேன். காலேஜ் முன்னாடி ஒரு ரூமில் நானும் என் நண்பர்களும் தங்கி உள்ளோம்.

திவ்யா : அவர்கள் எங்கே ?

நான்: அவர்கள் இன்னும் ரூமில் தான் இருக்காங்க. நான் நேற்று தூக்கம் வரமால் இருந்தேன். காலையில் இங்கே வந்து உட்கார்ந்தேன். நீங்க வந்த உடன் இங்க வந்து விட்டேன்.

திவ்யா: ம்ம். சேரி. சாப்பிட்டியா ?

நான்: இல்லை mam.

திவ்யா: சேரி நான் டிபன் எதுத்து வந்துருக்கேன். நீயும் என்னுடன் சாப்பிடு.

நான்: ம்ம் ஒகே mam.

(இருவரும் கையை கழுவ எழுந்தோம். அங்கு ஒரு கை கழுவும் இடம் தான் இருந்தது. அவள் முன்னாள் கை கழுவினாள். நான் அவள் பின் அழகை பார்த்து கொண்டு நின்றேன். அவள் குள்ளம் தான். ஏன் நெஞ்சிற்கு தான் அவள் தலை இருந்தது. ஆனால் அவள் குண்டி மிக பெருசு.

புடிட்டி அமுக்க வேண்டும் போல் இருந்தது. ஆனால் முதல் நாளே எதுக்கு மெதுவாய் ரசித்து ருசித்து சாப்பிட வேண்டும் போல் என்று விட்டுவிட்டேன்.
இருவரும் கை கழுவி வந்து அமர்ந்தோம். இட்லி எடுத்து வந்திருந்தால். நான் மெதுவாக அவளை பார்த்து சாப்பிட்டு இருந்தேன்.)

திவ்யா: கூச்சப்படாமல் சாப்பிடு தீபக்.

நான்: கூச்சமெல்லாம் இல்லை. நான் எதையும் ரசித்து ருசித்து தான் சாப்பிடுவேன்.

திவ்யா: நல்ல பழக்கம் தான்.

(என் கண்கள் அவள் முலைகளையே பார்த்து கொண்டு இருந்தது. கை மட்டும் தான் இட்லியை வாயில் வைத்தது. என் உள்ளம் எல்லாம் அவள் சேலையில் இருக்கும் முலையில் தான். )

நான்: (நான் சாப்பிட்டு விட்டு எழுந்து கை கழுவினேன். அவளும் டிபன் பாஸ் கழுவி பையில் வைத்தாள். ) நான் வகுப்பிற்கு செல்கிறேன் என்று கிளம்பினேன்.

திவ்யா : இன்று உன் வகுப்பு தன் ஏன் முதல் வகுப்பு. வா என் வண்டியில் போயிரலாம் என்றாள்.

நான்: வேண்டாம். நான் நடந்தே செல்கிறேன்.

திவ்யா: நீ வா தீபக். (என்று என்னை பின்னால் அமர சொன்னாள்.)

நான்: (அவளை எப்டியாவுது அனுபவிக்க வேண்டும் என்று தோணியது. இந்து இருந்த ஏன் துறைக்கு செல்ல 2 நிமிடம் தான் ஆகும். ஆனால் வழியில் யாரும் இந்த நேரம் இருக்க மாட்டார்கள். என்ன செய்யலாம் என்று யோசிட்டேன்.) சேரி வருகிறேன் என்று ஏறி அமர்ந்தேன்.

(வண்டியை அவள் எதுத்தாள். உடனே எனக்கு தோன்றியது. ஏன் துறைக்கு போகும் வழியில் ஒரு speed breaker உள்ளது. அது பெரிசு இல்லை ஆனால் இப்போது அது தான் நமக்கு உதவும் என்று நான் சாலை பார்த்து கொண்டே வந்தேன். Speed breaker வந்த உடன் அவள் இடுப்பை கட்டி பிடித்து கொண்டேன்.

அவள் பதறி வண்டியை நிறுத்தினாள். அவள் தேகம் தொட்ட உடன் உள்ளே மின்சாரம் பாய்ந்தது போல் இருந்தது. அவளுக்கும் அப்படி தான் இருந்திருக்கும். அதான் வண்டியை நிறுத்தினாள்.)

திவ்யா: தீபக் என்ன இது?

நான்: சாரி mam. ஒரு சப்போர்ட் கு பிடித்து விட்டேன்.

திவ்யா: ம்ம். இப்படி இன்னொரு முறை செய்யாதே என்று கூறி விட்டு எங்கள் துறைக்கு சென்று வண்டியை நிறுத்தினாள்.

நான்: நன்றி mam. நான் வருகிறேன். (என்று சொல்லி கிளம்ப முயற்சி செய்தேன் )

திவ்யா: இரு தீபக். நானும் வருகிறேன் என்று சொல்லி அவளும் என் கூடவே நடந்தாள்.

(அவள் மிகவும் இளமையாக இருந்தாள். பார்த்தால் எங்களை கணவன் மனைவி என்றே நினைத்து விடும் அளவுக்கு அவள் தோற்றமும் அழகும் இருக்கும்).
நாங்கள் இருவரும் பேசி கொண்டே வகுப்பிற்கு சென்றோம். அங்கே எங்களை பார்த்த அனைவருக்கும் கண்டிப்பாக பொறாமை யாக இருக்கும். எனக்கு மிக மகிழ்ச்சியாக இருந்தது.

நான் சென்று சதீஷ் உடன் அமர்ந்தேன். இன்றும் சாகுல் பின்னால் இருந்தான்.

சதிஷ் : என்னடா ஒரே நாள்ல பேசிக்கிட்டே வர. நாளைக்கு கை பிடிச்சிகிட்டே வருவா போல.

நான்: ஆமா டா. நான் அவளை விரும்புறேன்.

சதிஷ் : ஏனடா சொல்ற??? அவ நம்ம professor da.

நான்: அதெல்லாம் தெரியாது. எனக்கு அவள் வேண்டும். நீ எனக்கு உதவணும். நானும் உனக்கு வேற உதவி பண்றேன்.

சதிஷ் : ம்ம் ஒகேடா. நாளைக்கு அவளை மடக்க ஒரு வழி செய்வோம்.

என் கதையை படித்ததற்கு நன்றி. அடுத்த பகுதியில் அவளை எப்படி மடக்கினேன் என்று பார்ப்போம்.

7438300cookie-checkநீ எனக்கு உதவணும் நானும் உனக்கு உதவி பண்றேன்no