உங்களின் நேரம் மற்றும் மதிப்புமிக்க கருத்துக்களுக்கு மிக்க நன்றி, எனது ஊக்கத்திற்கு உங்களிடமிருந்து மேலும் கருத்துகளை எதிர்பார்க்கிறேன். நான் பெங்களூரில் வேலை செய்கிறேன், ஆர்வமுள்ள பெண்கள் எனக்கு செய்தி அனுப்பலாம்.
என் கதைகளுக்கு நிறைய பேர் விமர்சனம் போடுறாங்க.. உங்க எல்லாரிடமிருந்தும் விமர்சனம் வந்ததில் ரொம்ப சந்தோஷம். ஆனா ஒரு வேண்டுகோள், தயவு செஞ்சு பெண்களோட தொடர்பு விவரங்களைக் கேட்காதீங்க. நான் அவங்களப் பகிர்ந்துக்க மாட்டேன். அவங்க என்னை நம்பி மெசேஜ் பண்ணுவாங்க. அந்த நம்பிக்கையை நான் உடைக்க முடியாது. அதனால பெண்களோட தொடர்புக்கு மெசேஜ் பண்ணாதீங்க.
**********
ப்ரீத்தாவுக்கு வாழ்க்கையே வெறுத்துப் போயிருந்தது. ஒரு காலத்தில் கலகலன்னு சிரிச்சு, சந்தோஷமா இருந்த வீடு, இப்போ சுடுகாடு மாதிரி கிடக்கு. கணவன், ஒரே மகன் ரெண்டு பேரையும் அடுத்தடுத்து ஒரே வருஷத்துல இழந்துட்டா. அவளுக்குன்னு இனி யாரும் கிடையாது. இந்த உலகம் அவளுக்கு வெறும் சும்மா தான். வயசு முப்பது கூட தாண்டாத இளம்பெண். இந்த வாழ்க்கையை எப்படி கடக்கிறதுன்னே புரியல
காலங்கள் உருண்டோடினாலும், ப்ரீத்தாவின் மனசுல இருந்த பாரம் குறையவே இல்லை. தனிமைங்கிற பேய் அவளை உள்ளுக்குள்ளேயே அரிச்சுக்கிட்டு இருந்துச்சு. ராத்திரிகள்லாம் தூக்கமில்லாம புரண்டு படுப்பா. உடம்பு முழுக்க ஒருவிதமான ஏக்கம். இளமை அவளை விட்டுப் போகாமலே, உள்ளுக்குள்ள ஒரு பெரும் போர் நடந்துட்டு இருந்தது. கணவனோட அணைப்பு, மகனோட கொஞ்சல்… எல்லாம் கனவாய்ப் போயிருச்சு. அவளுக்குள்ளே இருந்த பெண்மை, ஒரு துணையைத் தேடி ஏங்கித் தவிச்சது.
அப்பப்போ, இணையத்துல ஹரி எழுதற காமக் கதைகளைப் படிப்பா. அவர் எழுத்துல அவ்வளவு அனல் இருக்கும். ஒவ்வொரு வரியும் உடம்பைத் தழுவி, ரத்தத்துல ஒரு புது உஷ்ணத்தைக் கிளப்பும். அந்தக் கதைகள்ல வர்ற கதாபாத்திரங்களா தன்னை நினைச்சுப் பார்ப்பா. அந்த ஆண்களோட தீண்டல், பெண்களோட அங்க அசைவுகள், எல்லாமே அவளுக்குள்ளே ஒரு புயலைக் கிளப்பும். ஆரம்பத்துல இதெல்லாம் தப்புன்னு மனசு அடக்கிப் பார்த்தாலும், நாட்கள் போகப்போக, அந்த எழுத்துக்கள் அவளுக்கு ஒரு வடிகாலாக அமைஞ்சுது.
ஹரியின் கதைகளில், உறவுகளின் ஆழம், உடலின் தேவைகள், புதிய தொடக்கங்கள் பத்தி நிறைய வரும். அதைப் படிக்கும்போதுதான் ப்ரீத்தாவின் மனசுல ஒரு புது எண்ணம் துளிர்த்துச்சு. ‘ஏன் நான் மட்டும் இப்படி முடங்கிப் கிடக்கணும்? எனக்கும் ஒரு வாழ்க்கை இருக்குல்ல? என் உடம்புக்கும் ஆசைகள் இருக்குல்ல? மறுபடியும் ஒரு குழந்தை, ஒரு குடும்பம்… இது சாத்தியமில்லையா?’ – இந்தக் கேள்விகள் அவளை நிம்மதியா தூங்க விடல.
எல்லாப் பக்கமும் யோசிச்சுப் பார்த்தா. தனக்குன்னு யாரையும் எதிர்பார்க்க முடியாது. ஹரியின் எழுத்துக்களில் இருந்த நேர்மை, வெளிப்படைத்தன்மை அவளை ரொம்பவே கவர்ந்துச்சு. ‘இந்த ஆளிடம் என் ஆசையைச் சொன்னால், அவர் புரிந்துகொள்வார்’னு ஒரு அசைக்க முடியாத நம்பிக்கை அவளுக்குள்ளே வந்துச்சு. ஒரு நாள், கண்ணாடியில் தன்னை முழுசாப் பார்த்தா. தேகம் இன்னும் இளமையோடு, கவர்ச்சியோடுதான் இருந்துச்சு. உள்ளுக்குள்ளே ஒரு தீ பத்திக்கிச்சு. இந்த வாழ்க்கையை இப்படியே வீணாக்கக் கூடாதுன்னு முடிவு பண்ணிட்டா. ஹரியைக் கண்டுபிடிச்சு, அவரிடம் தன் ஆசையைச் சொல்றதுன்னு தீர்மானமா நின்னா. அவளுடைய தனிமையும், ஏக்கமும் அவளை இந்த தைரியமான முடிவை எடுக்கத் தூண்டின. ஹரியை எப்படி அணுகுவது, என்ன சொல்லுவதுன்னு யோசிச்சு ஒரு முடிவுக்கு வந்தாள்.
ப்ரீத்தாவின் மனசுல ஒரு தெளிவு வந்துருச்சு. இனிமேல் தனிமையில் வாடிடக் கூடாது, தனக்கென ஒரு குடும்பம், ஒரு வாரிசு வேணும்னு உறுதியா நின்னா. ஹரியின் வலைப்பக்கத்துல தேடி, அவருடைய மின்னஞ்சல் முகவரியைக் கண்டுபிடிச்சா. கைகள் நடுங்க, இதயத்துடிப்பு அதிகரிக்க ஒரு கடிதம் எழுத ஆரம்பிச்சா.
அவள் எழுதின ஒவ்வொரு வார்த்தையிலும் அவளுடைய ஏக்கமும், தனிமையும், புது வாழ்வுக்கான தாகமும் தெரிஞ்சது. தன்னுடைய நிலையை விளக்கினாள், கணவனையும் மகனையும் இழந்த துயரத்தைச் சொன்னாள். அப்புறம், ஹரியின் கதைகள் தன்னுடைய மனசுல ஏற்படுத்திய தாக்கத்தைச் சொன்னாள். “உங்க எழுத்துக்கள் என் உடம்பையும் மனசையும் தூண்டுச்சு. அதுல ஒரு நேர்மை இருந்துச்சு. அதனாலதான் இந்த தைரியமான முடிவுக்கு வந்தேன்” அப்படின்னு எழுதினா.
கடைசியா, தன் ஆசையை நேரடியாகச் சொன்னாள்: “எனக்கு ஒரு குழந்தையைத் தாருங்கள். ஒரு புதிய குடும்பத்தை உருவாக்க எனக்கு உதவுங்கள். என் உடம்பின் ஆசைகளுக்கும், என் மனதின் ஏக்கங்களுக்கும் நீங்கதான் தீர்வுன்னு நம்புறேன். இது ஒரு வியாபார ஒப்பந்தம் மாதிரி இருக்கலாம், ஆனால் எனக்கு இது வாழ்க்கை. ஒரு குடும்பம், ஒரு குழந்தை… இதுதான் என் இப்போதைய ஒரே கனவு.”
கடிதத்தை அனுப்பிவிட்டு காத்திருந்தாள். ஒவ்வொரு நிமிஷமும் ஒரு யுகம் போல நகர்ந்தது. ஹரி என்ன நினைப்பார்? ஒருவேளை கோபப்படுவாரோ? இல்லன்னா, தன்னைப் பைத்தியக்காரின்னு நினைப்பாரோ? இப்படிப் பல கேள்விகள் அவளை வாட்டி எடுத்தன.
மூன்று நாட்களுக்குப் பிறகு ஹரிட்ட இருந்து பதில் வந்தது. ப்ரீத்தா பயந்து நடுங்கினாள், அதே சமயம் ஒருவித எதிர்பார்ப்பும் அவளுக்குள்ளே இருந்தது. கடிதத்தைப் பிரித்துப் படித்தாள்.
ஹரி ஆரம்பத்துல அவளின் துயரத்துக்கு ஆறுதல் சொல்லியிருந்தார். அப்புறம், “உங்கள் கடிதம் என்னை ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்தியது. இப்படி ஒரு கோரிக்கையை நான் என் வாழ்வில் சந்தித்ததில்லை. உங்கள் நேர்மையைப் பாராட்டுகிறேன். உங்கள் வலியை நான் புரிந்துகொள்கிறேன்” அப்படின்னு எழுதிருந்தார். ப்ரீத்தாவுக்கு நிம்மதியா இருந்தது. அவர் கோபப்படவில்லை.
அடுத்து, “உங்களுடைய ஆசையின் ஆழம் எனக்குப் புரிகிறது. ஒரு குடும்பம், ஒரு குழந்தைக்கான உங்கள் ஏக்கம் நியாயமானது. நான் ஒரு எழுத்தாளன் மட்டுமே. என் கதைகள் காமத்தையும், உணர்வுகளையும் தூண்டலாம், ஆனால் நிஜ வாழ்க்கையில் இது ஒரு பெரிய பொறுப்பு” என்று குறிப்பிட்டிருந்தார். ப்ரீத்தாவுக்கு மீண்டும் ஒரு பயம் தொற்றிக்கொண்டது. அவர் மறுத்துவிடுவாரோ?
ஆனால், அடுத்த வரிகள் அவளைத் திக்குமுக்காட வைத்தன: “நான் உங்களை சந்திக்க விரும்புகிறேன். நாம் நேரில் பேசலாம். உங்கள் மனதின் ஆழத்தையும், உங்கள் உடலின் தேவையையும் நான் புரிந்துகொள்ள விரும்புகிறேன். ஒருவேளை, என்னால் உங்களுக்கு உதவ முடியுமோ என்னவோ. என்னைப் பொறுத்தவரை, ஒரு பெண்ணின் ஆசையைப் பூர்த்தி செய்வது ஒரு கலை. அதற்கான சூழ்நிலை சரியாக அமைந்தால், நான் அதைச் செய்யத் தயாராக இருக்கிறேன்.”
ப்ரீத்தாவுக்குத் தலைகால் புரியவில்லை. ஒருவித சிலிர்ப்பு அவள் உடம்பை ஆட்கொண்டது. சந்தோஷத்தில் அவள் கண்கள் கலங்கின. ஹரி சம்மதித்திருந்தார். அவள் புதிய வாழ்க்கையின் முதல் படி எடுத்து வைக்கப் போகிறாள். ஹரியைச் சந்திக்க வேண்டும், அவரோடு பேச வேண்டும் என்ற ஆவலில் துடித்துப் போனாள். தனது உடலின் ஒவ்வொரு அங்கமும் ஹரியின் வருகைக்காக ஏங்கத் தொடங்கியது. ஒரு புதிய அத்தியாயம் அவளது வாழ்வில் தொடங்கப் போவதை உணர்ந்தாள்.
ஹரியைச் சந்திப்பதற்கான நாள் குறிக்கப்பட்டது. ப்ரீத்தாவுக்கு நிம்மதியே இல்லை. என்ன பேசுவது, எப்படி நடந்துகொள்வது என்ற குழப்பத்திலேயே இருந்தாள். இருந்தாலும், அவளுக்குள் ஒரு புது தெம்பு வந்துருச்சு. கணவனை இழந்ததுல இருந்து, அவளுடைய பெண்மை உறங்கிக்கிடந்தது. இப்போ, ஹரியின் வருகை அவளுக்குள்ளே ஒரு புத்துயிரைக் கிளப்பியது.
சந்திப்புக்கு ஒரு நாள் முன்னாடியே, ப்ரீத்தா தன்னை அழகுபடுத்திக்க ஆரம்பிச்சா. பல நாட்களுக்குப் பிறகு, கண்ணாடியில தன்னைப் பார்த்தா. முகம் வாடி இருந்தாலும், இளமை இன்னும் அவளை விட்டுப் போகல. பளபளன்னு குளிச்சு, புது உடை உடுத்தி, ஒரு இளம்பெண் போல தன்னை அலங்கரிச்சுக்கிட்டா. அவள் மனசுல, ‘ஹரிக்கு என்னைப் பிடிக்கணுமே’ங்கிற ஒரு சின்ன ஆசையும் இருந்துச்சு.
குறிப்பிட்ட நாள் வந்தது. ஹரி, ப்ரீத்தாவின் வீட்டுக்கு வந்தார். கதவு திறந்ததும், ப்ரீத்தா அவரை ஒரு கணம் உற்றுப் பார்த்தாள். ஹரி அவள் கற்பனையில் இருந்ததைவிடவும் கம்பீரமாகவும், வசீகரமாகவும் இருந்தார். அவர் கண்களில் ஒருவித தீவிரம், அதே சமயம் ஒரு சாந்தமான புன்னகை. ப்ரீத்தாவுக்குள் ஒரு நடுக்கம்.
“வாங்க ஹரி” என்று மெல்லிய குரலில் அழைத்தாள். அவர் உள்ளே வந்து சோபாவில் அமர்ந்தார். ஒரு இறுக்கமான அமைதி சூழ்ந்தது. ப்ரீத்தாவின் இதயம் படபடத்தது.
ஹரி மெதுவாகப் பேச ஆரம்பித்தார். “உங்கள் கடிதத்தைப் படித்தபோது, உங்கள் வலியும், ஏக்கமும் எனக்குப் புரிந்தது. ஒரு பெண்ணின் மனசுல இவ்வளவு ஆழமான ஆசைகள் இருக்க முடியுமான்னு யோசிச்சேன். உங்க தைரியத்தைப் பாராட்டுகிறேன் ப்ரீத்தா.”
ப்ரீத்தாவுக்கு என்ன பேசுவதென்று தெரியவில்லை. “நன்றி ஹரி. நீங்க வருவீங்கன்னு நான் எதிர்பார்க்கல. என் கோரிக்கை கொஞ்சம் வினோதமானதுதான்” என்று தடுமாறினாள்.
ஹரி மென்மையாகச் சிரித்தார். “வினோதமானதுதான், ஆனால் நியாயமானது. ஒரு பெண்ணுக்கு ஒரு குடும்பம், ஒரு வாரிசு வேணும்னு நினைக்கிறது இயல்புதான். துரதிர்ஷ்டவசமா நீங்க இழந்தது பெரிய இழப்பு. அதனால்தான் இந்த முடிவுக்கு வந்திருக்கீங்க. நான் அதை மதிக்கிறேன்.”
அவர் வார்த்தைகளில் இருந்த நேர்மை, ப்ரீத்தாவின் பயத்தைப் போக்கியது. “எனக்கு வேற வழி தெரியல ஹரி. என் வாழ்க்கை இப்படி முடிஞ்சு போகக்கூடாதுன்னு தோணுச்சு. எனக்கு ஒரு குழந்தை வேணும், ஒரு புதிய தொடக்கம் வேணும்” என்றாள் கண்கள் கலங்க.
ஹரி அவளின் கைகளைப் பற்றினார். “கலங்காதீங்க ப்ரீத்தா. நான் இங்க இருக்கேன். உங்க ஆசையை நான் புரிந்துகொள்கிறேன். ஆனால், இது ஒரு உணர்வுபூர்வமான விஷயம். ஒரு குழந்தையை உருவாக்குறதுக்கு உடல்ரீதியான தொடர்பு மட்டும் போதாது. மனதளவிலும் ஒரு புரிதல், ஒரு பிணைப்பு வேணும். நீங்க என்னைப் பத்தி என்ன நினைக்கிறீங்க?” என்று நேரடியாகக் கேட்டார்.
ப்ரீத்தா தயங்கினாள். “உங்க கதைகளைப் படிச்சப்போ, உங்க எழுத்துக்கள்ல ஒரு ஆழம் இருந்துச்சு. நீங்க உணர்வுகளையும், உடம்பின் தேவைகளையும் வெளிப்படையா பேசக்கூடியவர்ன்னு தெரிஞ்சுது. நீங்க என்னைப் புரிஞ்சுக்குவீங்கன்னு நம்பினேன். அதனால்தான் உங்ககிட்ட வந்தேன்.”
ஹரி புன்னகைத்தார். “நான் என் கதைகளில் எழுதுறது எல்லாமே கற்பனைதான். ஆனால், ஒரு பெண்ணின் ஆசையை பூர்த்தி செய்வது என்பது ஒரு ஆண்மகனுக்கு மிகப்பெரிய சந்தோஷம். நான் உங்களுக்காக அதைச் செய்யத் தயாராக இருக்கிறேன். ஆனால், அது வெறும் உடல்ரீதியான உறவா இருக்காது. அதுக்கு மேல ஒரு புரிதல் இருக்கணும். உங்களுக்கு சம்மதமா?”
ப்ரீத்தாவின் முகம் சிவந்தது. அவர் கையைப் பிடித்திருந்த உணர்வு, அவளுக்குள்ளே ஒரு புது சிலிர்ப்பை ஏற்படுத்தியது. “சம்மதம் ஹரி. எனக்கு முழு சம்மதம். நீங்க என்ன எதிர்பார்க்கிறீர்களோ, அதுக்கு நான் தயார்” என்று மெல்லிய குரலில் சொன்னாள்.
ஹரி அவளின் கண்களை உற்றுப் பார்த்தார். “அப்படியானால், நாம் ஒரு புதிய அத்தியாயத்தைத் தொடங்கலாம். இது ஒரு குழந்தையை உருவாக்கும் பயணம் மட்டுமல்ல, ஒரு புதிய உறவையும், புதிய நம்பிக்கையையும் உருவாக்கும் பயணம். உங்களை நான் தனியாக விடமாட்டேன்.”
அவர் கைகளைப் பிடித்துக்கொண்டு, ப்ரீத்தாவின் மனசுல ஒரு பெரும் பாரம் இறங்கியது போல இருந்தது. அவளுடைய நீண்ட நாள் ஏக்கமும், தனிமையும் ஒரு முடிவுக்கு வரப்போவதை உணர்ந்தாள். ஹரியின் கைகளில் ஒருவித வெதுவெதுப்பு, அவளுக்குள்ளே ஒரு புது நெருப்பை மூட்டியது. அவள் உள்ளுக்குள்ளே ஒரு மாற்றம் நிகழ்ந்தது. தன் உடல் ஹரியின் தீண்டலுக்காக ஏங்குவதை உணர்ந்தாள். இது ஒரு புதிய தொடக்கம், ஒரு புதிய வாழ்க்கை.
தொடரும்…
**********
இந்த கதை உங்களுக்கு பிடித்திருந்தாலோ அல்லது உங்கள் அனுபவத்தைப் பற்றி பகிர்ந்து கொள்ள விரும்பினாலோ எனக்கு மெசேஜ் செய்யவும். சலிப்பை உணரும் கர்ப்பிணி பெண்கள் கூட kinghari395@gmail.com கு செய்தி அனுப்பலாம்…
The post கனவு முதல் நிஜம் வரை- 1 appeared first on Tamil Sex Stories.
